Raúl nun marchó, quiciabes dexó de dexase ver, que ye la otra aceición del verbu colar, y Cuba ta tan llibre como los 60 años caberos, esto ye, un res. Raúl siempres fo muncho más llistu que'l so hermanu, Fidel yera'l de les calentures, el del verbu oceánicu, el del lideralgu total, pero siempres tuvo al so hermanu detrás, poniendo sentíu común, dureza cuando facía falta, como cuando había que fusilar nos primeros días de la Sierra.
Tol precesu de cambéu del que se vien falando fai yá dellos años vien de la mano de Raúl. Anició nel mesmu momentu que Fidel se puso malu y echó un pasu p'atrás dexándolu de presidente temporal pa llueu, en cuantu que se vio que lo de Fidel nun tenía arreglu, quedase con tol poder. Empecipió llimpiando el gobiernu de los xóvenes que pusiera Fidel pensando nel futuru y asina cayeron Lage y Pérez Roque, el vicepresidente y el ministru d'Exteriores. Valtólos a la manera del procesu de Praga, con carta pública pidiendo perdón polos pecaos cometíos. Anguaño tol que tien poder nel gobiernu cubanu vien del Oriente cubanu, son xente fiel de Raúl, los más vieyos, esto ye, la mayoría, xente del Segundu Frente, la zona aú mandaba Raúl mientres la guerra.
Díaz Canel, el presidente nuevu, ye un comunista cubanu ortodoxu, ye dicir, ta adoctrináu dende los 6 años cuando empecipió nos "pioneros", que ye daqué como yera la OJE nos tiempos de Franco pero muncho más doctrinal. Dempués fizo los estudios de Bachiller nos "Camilitos", que son delles escueles paramilitares d'onde se sal pa la Universidá o pal Exércitu. Díaz estudió inxeniería y cuando coló marchó unos años de cooperante col Exércitu nel estranxeru. Cuando torna anicia la vida política hasta cuando Raúl lu llama siendo yá secretariu del Partíu Comunista en Santa Clara. Tamos delantre d'un ortoduxu de llibru, más de fiar que los fíos de Fidel, qu'estos salieron-y como-yos dio la gana.
Perequí hailos que tán emocionaos pol fechu de que'l bisgüelu de Díaz Canel yera de Castropol pero, paezme a min, lo más cerca que tuvo esti paisanu sedría nel restaurante Castropol que ta al aniciu del Malecón de La Habana y que ta na casa de la Sociedá d'amigos de Castropol. Cómese bien y nun ye tan caro como la mayoría de los restaurantes habaneros y tien una vista mui guapa del Castillu del Morru.
El casu ye que Raúl nun cola, queda como secretariu del Partíu Comunista de Cuba hasta'l 2021 y esti, según diz la Constitución cubana, de 1976, ye "la fuercia dirixente superior de la sociedá y del estáu" lo que-y da capacidá pa remover y dirixir tol sistema políticu cubanu. Amás, por si con esto nun bastase pa controlar a un Díaz Canel, del que munchos muncho esperen, namás hemos de da-y una güeyada al Conseyu d'Estáu nomáu na asamblea de güei pa damos cuenta que sigue enllén de xente de Raúl como ye'l casu del xefe del Ministeriu de les Fuercies Armaes, Leopoldo Cintra Frías, que fo'l que entregó al xeneral Ochoa al pelotón de fusilamientu cuando los cubanos andaben en tratos con Escobar pa mete-yos la droga en casa a los americanos.
L'asturianu -cuasi- que desapaez del Conseyu d'Estáu ye López Miera, fíu de playu, López Menéndez, intelectual comunista xixonés que marchó pa Cuba al final de la Guerra incivil, ye'l xefe del Estáu Mayor del Ministeriu de Defensa y el que controla tol poder económico del mesmu, que ye como dicir de Cuba. Tamién marcha Marino Murillo l'encargáu de la reforma económica de Raúl -qué reforma- y dalguno más. En tou casu, el Conseyu nuevu ta nomáu por Raúl y a él, como secretariu del Partíu, ye al que-y deben obendiencia.
Poro, lo de Cuba llibre, va quedáse onde taba, esto ye, nuna bevora pa mayor gloria de la Coca-Cola y un paisanu, esti Díaz Canel que tien como primera xera la xunir les dos monedes, trabayu que nun quiso facer Raúl y si nun-y basta tamién pue mete-y mano a la reforma agraria; la que fizo Raúl nun merez nomala asina. Y too ello con Donald Trump y Marco Rubio -el senador d'orixe cubanu- axudando dende l'otru llau del estrechu de La Florida.
19 d'abril de 2018
No comments:
Post a Comment