El batallón del cuartel xeneral del Eurocuerpu, n’Estrasburgu,
ta instaláu nel formosu cuartel de Lizé, construyíu al entamu del sieglu XX,
1907, polos alemanes, nel so típicu estilu prusianu. Allugase nel barriu de
Neuhof, una zona de les afueres, comunicada col centru col modernu tranvía de
la ciudá, pero que tien como particularidá que los sos habitantes son mayoritariamente
musulmanes, y qu’ellí s’inventó esa particular tradición de quemar coches per
Nadal, anguaño estendida a toa Francia con ocasión de cualquier “celebración”.
Ellí recalé yo nel 2004.
A Francia, por aquello de la Liberté, égalité et fraternité, aportaron refuxaos de tol mundiu,
de la Rusia bolchevique, de los Balcanes, del Sudeste asiáticu, y tamién del norte
d’África y la francofonía. Toos tienen apurrío detalles de la so cultura que foron
asimilaos por Francia, y, a la so vegada, toos ellos foron diluyéndose nuna
potente cultura francesa. Ye lo qu’hai. Anque non toos.
Francia, con una perpuxante asistencia social, nun pudo col
Islam; el del choque de civilizaciones que señalara Samuel Huntington, y al que
pretendió retrucar l’inefable ZP cola so alianza de civilizaciones. Un choque
que lleva la tensión fronteriza a aquelles zones au llenda con otres cultures,
pero que, n’Europa, baxo’l paragues de les sociedaes multiculturales, ta
xenerando una inestabilidá interna que, n’ocasiones, se traduz nos gallaríos
que vemos estos díes, o aínda peor, en matanzes como la de Bataclan o’l paséu
de Niza.
Los tiempos modernos, na so vertiente económica, trayeron un
amontar nel númberu de millonarios, y tamién l’emprobecimientu de la clas
media, güei incorporada a una clas “trabayadora” que repara, particularmente en
Francia, como’l so nivel de vida, antaño envidia d’Europa, desciende vertixinosamente
en beneficiu d’una nueva clas subsidiada, que los so retueyos son los mesmos
que ponen en llames el país. Mal asuntu.
Nel cuartel de Lizé, cuando llegaba Nadal yera vezu quitar
los medios de tresporte del so llugar habitual, pegaos a les mures del cuartel,
y aparcalos nel patiu d’armes, nel centru, pa enzancar los efeutos d’un posible
coctel molotov. Pa entoncenes, nel barriu, la quema de coches evolucionara
abondo y la “gracia” consistía en copar a los bomberos nuna cai ensin salida pa
bombardealos con ladrillos dende los teyaos.
El gobiernu francés, güei Macron, y enantes Sarkozy, o’l que-y
toque, reaccionen énte les balasmes y los aquelarres de fueu, pirotecnia y
saqueos, con emplegu masivu de la policía, pero nun tienen solución pa les
banlieues, los barrios periféricos, y ye que, quiciabes, el problema ye l’Islam.
Raúl Suevos
A 4 díes vencíos de xunetu de 2023
No comments:
Post a Comment