Ye esti un branu pa recordar, non namái polos continuaos
records nel amontar de les temperatures, y, en xeneral, los fenómenos
climáticos intempestivos, sinon tamién pol desasosiegu políticu producíu polos
poco nidios resultaos de les pasaes eleiciones llexislatives. Ye lo qu’hai.
Nel casu asturianu podríemos falar d’un “más de lo mesmu”,
colo qu’ello implica de previsión, anque ésta se sofite nel sele y anunciáu
decaimientu rexonal, si bien dalgunos s’empeñen en ver nel turismu, impulsáu
por esi cacarexáu cambéu climáticu, un futuru alagüezanu pa la rexón. Cebu para
cándidos.
No nacional too ye un ensin vivir. Los númberos nun podían
ser peores, y agora too son cábales, a cuala más paxarera y a la par dañible pa
los intereses nacionales. Ye un tiempu doráu pa los analistes políticos
especializaos en sicoloxía pues too paez centrase n’auscultar les personalidaes
de los llíderes de los partíos, con especial interés nos rasgos y matices del calter
del secretariu xeneral de lo que queda del PSOE, el doctor Sánchez.
Más allá de los personalismos, l’axente demoníacu de la nuesa
política paez ser VOX, pues ye sobro esti partíu au se carguen tolos males y
responsabilidaes de lo qu’agora asocede, daqué que paez convenir a unos y a
otros, pues asina aforrense llevar a cabu aquella autocrítica tan del gustu de
los rexímenes soviéticos. VOX ayuda-yos a toos. Tamién a los comentaristes.
Los tiempos paecíen ayudar a la parroquia tertuliana, na so
mayoría en periodu vacacional tres les aciagues eleiciones. Too se dexaba pa
cuando’l Rei se vea nel trance de nomar a un candidatu a formar gobiernu, tragu
que s’espera a la vuelta del descansu braniegu. Pero una ciudá vieya, perespañola
dende enantes de la conquista de Granada, vieno a enguedellalo too.
La polarización de la política española, semada con procuru
dende l’aportar de Zapatero al poder, y el crecientemente recuperao bipartidismu,
paecían dexar tol asuntu nuna constante reprobación de “los otros”, dalgo que
facilitaba pasar de llargu sobro los pecaos propios. Mui prácticu, fácil y
ventaxosu.
En Ceuta, ciudá autónoma con competencies rexonales, como nel
restu del país, la bicha ye VOX, lo que lleva a que na pasada llexislatura
gobernara’l PP en minoría pa evitar la alacordanza colos conservadores, dalgo
que se repite anguaño y que tien llevao al PP a guetar una alianza col PSOE, lo
que daría llugar a un casu inéditu n’España. Hasta les conseyeríes taben yá
repartíes.
Too se vieno abaxo por decisión del doctor Sánchez, col discursu
de que, col PP, a dala parte. Pero nun se enquivoquen vustedes, nun se trata de
torgar tratos cola oposición, sinon d’evitar la posibilidá de que’l restu de
país se decate de qu’una coalición de gobiernu ente los dos grandes partíos ye
posible, de que los votantes atalanten qu’aquella Tercera España de Madariaga ye
una realidá, de que’l sentíu común y la racionalidá son posibles en política
percima de los intereses personalistes de los dirixentes de los partíos, de qu’esiste
una mayoría centrista n’España que güei ta güérfana de representación, y, en fin
y en pos, que los políticos tán p’algamar el progresu y el bienestar de la
ciudadanía, y non pa ser la so esmolición.
Raúl Suevos
A 6 díes vencíos d’agostu de 2023
No comments:
Post a Comment