Taba esta mañana’l MurU de XiXón como si d’un mes de branu se tratare. Una balasma de xente, de toa mena, les ames de casa y los xubilaos habituales col agregu d’un gran númberu de persones n’edá llaboral que güei, tres el pseudoconfinamientu decretáu pol gobiernu del Principáu, llanzáronse a les cais, au comercios, cafeteríes y chigres piesllaos dexaron-yos como casi única salida’l paséu pol malecón xixonés.
En San Pedro, onde meyor rompíen les oles, un grupu de surfistes ofrecía abondu espectáculu como pa que la densidá del personal pusiere en peligru’l nomáu distanciamientu social, anque l’atención de la policía municipal centrábase nos papeles d’un guitarrista que se ganaba la vida nel Campu Valdés. Más abaxo, na zona de la Rampa, l’espectáculu tenía otres carauterístiques.
Un perru, de buena talla, siguía pel sable al so amu y otru can. Lo llamativu yera’l sistema d’ortopedia a ruedes sobro’l que sofitaba la parte posterior del cuerpu, qu’aparentemente, y posiblemente pela edá avanzada, yá nun respondía a les necesidaes del probre animal. Enriba, nel Muru, dalgunes persones parábense a almirar la escena. ¡Míralu, probín¡ ¡vaya detalle’l paisanu¡ Yera ciertamente difícil nun se trescalar énte l’amuesa d’amor y humanidá que teníemos delantre.
Na sociología moderna un de los enfoques, entamáu por Auguste Comte, estudia a la sociedá como si d’un organismu viviente se tratare, depués vendría Herbert Spencer que afondaría nel conceutu. Les sociedaes madures, o desarrollaes, amuesen nel so aicionar colos animales esi tipu d’evolución y asina, pa dalgunos, esto sedría una amuesa del nivel superior de les mesmes.
Xixón, acordies una recien información, cuenta con más de 32.000 canes censaos, lo que, dao la población de la ciudá, pondríalos nun supuestu elencu mundial na fastera más avanzada de la clasificación. Ye tala la importancia del asuntu que’l decretu de pieslle del Principáu dexó fuera a les tiendes d’alimentación animal y les clíniques veterinaries, daqué a lo que’l comerciu pequeñu nun tevo drechu.
Too esto taría mui bien si nun fuere porque la nuesa ciudá, como toa Asturies, cuenta con un númberu total de bebés, neños y adolescentes mui inferior, con una fienda que s’amonta cada día y que les polítiques anticonceptives d’un llau, y la falta d’ayudes a la familia d’otru, lleven a pensar que nun futuru va haber que dexar tol añu la playa de San Lorenzo pa que revicien los perros, y los sos vieyos amos. Too s’andará, anque nun sé si esti ye un exemplu d’evolución sana.
Raúl Suevos
En Xixón a 4 díes vencíos de payares de 2020
Torna en castellán en repdiv.blogspot.com
No comments:
Post a Comment