¿Ye de fiar “l’amigu” americanu?
El presidente Trump decidió salir de Siria, au tenía unos 2000 soldaos esplegaos sofitando principalmente lesmilicies kurdes, según diz porque yá derrotaron al EstáuIslámicu. Y nun tien de ser un movimientu munchocoherente cuando’l so ministru de defensa, el xeneral“mag dog” Mattis, que paez un pocoñin maliallu yá quenun tien un res de llocu nin de perru, vieno anunciar quedexa’l cargu pa la fin de febreru, al paecer fartu de lesllocaes del so presidente. Los Kurdos de Siria, ensin el paraguas americanu y dempués de dexar muchos muertos y feríos combatiendo al DAESH, van ser escobiaos polos sirios de Hafez el Asaz y los turcos d’Erdogán. Tamién se fala de retirada nel Afganistán.
Ye una historia repetida la de los Estaos Xuníos, lad’abandonar a los amigos y aliaos. Con nós, dempuésd’ayudálos cola so independencia, ya mos la ficieron cola Luisiana y la Florida anque dempués el so vecín del sur, México, tovía lo tuvo peor. Yeren los tiempos de la Doctrina Monroe cola que declaraben cotu priváu a tol continente americanu. Col aportar del sieglu XX y lesguerres de los imperios europeos tamién llego’l so ascensua potencia mundial y ye dende entoncenes cuando se-yapenzaron a ver maneres y formes imperiales debaxo’ldisfraz d’amigu.
En Versalles, el presidente Woodrow Wilson impunxo lossos 14 puntos. Cayeron imperios y naciones, nacieronotres, y tamién la Sociedá de Naciones a la que dempuésrefugaron d’entrar los propios USA. Pa entós yá diba untiempu qu’Iberoamérica yera’l so patiu d’atrás y los Marines esplegaben cuantes vegaes facia falta, inclusivepa criar un país nuevu au nun lu había, como nel casu de Panamá. Nuevu ya obediente.
Dende entós p’acá tienen sofitáu dictadores sanguinarios, fecho cayer reximenes democráticos, inventáu aicionesbeliques pa xustificar intervenciones como nel Golfu deTonkin; sofitáu y dempués baltáu asesinos como SadamHussein, too ello siempres col so interés presentaú comollucha pola llibertá de los pueblos. Lo cabero ye’l sosostenimientu a la monarquía saudí, la gran esportadoradel salafismu radical nel mundu y anguaño dedicada a masacrar la población yemení nuna guerra de la que nuninteresa falar. N’Oriente Mediu ye meyor nun se presentar como americanu, nun ye un pasaporte apreciáu, too seyapol petróleu.
N’Europa la so política empobinase a arrequexar a los rusos, que por más pechu que saque Putin yá nun son lossovieticos, y d’ehí vienen en parte los “problemes”n’Ucrania, les pasaes guerres de Bosnia y Kosovo yl’avance del nacionalismu radical na llínea de confrontación, como en Polonia ya Hungría. Too ello vienacompañáu del amenorgamientu del númberu de tropesUSA en Europa. Son tiempos, ya lo anunciare Trump nelso programa eleutoral, de aisllamientu, de mirar pa dientroy de gastar en casa.
A min too esto garróme lleendo una novela, muncho recomendable, “los 9 llibros” d’un tal Herodotu. Nella haiun pasaxe nel que un embaxador corintiu al que-y pidíenconfederación pa imponer un tiranu n’Atenes diz-yos a los Espartanos, los más potentes nel Ática de la dómina queyera el mundo civilizáu d’entoncenes, “si tan conveniente vos parez que les manes del gobiernu tean nes manes d’untiranu ¿por qué nun sois los primeros n’allugar un déspota sobro les tiestes de vueso? Vemos sicasí tolo contrariu:vós, siempres llibres, hasta agora, de tirános domesticos, ymui preveníos siempres pa qu’enxamás los sufra Esparta, vais receutándolos a los otros, y procuráis encaxalos a losvuesos confederaos”. Los corintios nun sofitaron a los espartanos que vieron como Atenes aniciaba la so medríahasta finar dominando cuasi tola Grecia, enantes de que Filipo de Macedonia, el pa d’Alexandru, acabare con ellos, y enantes de que Roma diere fin al periodu helénicu.
Y ye que too ye pasaxero, tamién los imperios, y cada vegada paez que’l periodu de dominación vaencurtiándose ya’l presidente Trump, en llugar de batir records hestóricos camudando conseyeros de la Casa Blanca, aisllando’l so país ya poro criando un sacud’incertidume, faría más y meyor faciendo-y casu a xentecomo’l xeneral Mattis que nun ye partidariu d’abandonaraliaos fieles, qu’eso da fama mucho mala y nel OrienteLlonxanu hai un xigante a la mira.
Raúl Suevos
A 22 d’avientu de 2018.
repdiv.blogspot.com
abellugunelcamin.blogspot.com
No comments:
Post a Comment