Fo’l presidente Clinton, créome alcordar, el que mos fizo
pensar per primer vegada nestes coses con aquello de la “afirmative action”; esto
ye, la seleición de candidatos pa les instituciones del gobiernu en función de
sexu, raza, creyencies o nacionalidá, naquelles estayes nes que podíen tar sorepresentaes
eses característiques sociales. Una iniciativa a la que, d’entrada,yera mui
difícil oponese. Dende entós la situación tien evolucionao y, nalgunos casos,
podríemos pensar que tamos a puntu d’algamar un puntu de paroxismu tiránicu nesta
situación.
De la “afirmative action” pasamos, en xeneral n’occidente y
particularmente nel mundu anglosaxón, a daqué que s’avera munchu a la tiranía
de les minoríes. El pensamientu o cultura woke, “espiertu”, fo lo viniente. Un
movimientu qu’anima a tar sollerte énte les inxusticies sociales basaes tamién nes
premises enantes citaes, daqué a lo que ye difícil tamién pone-y pegues si
partimos de l’asunción de que la evolución humana, tanto no individual como no
colectivo tien de tender haza la perfeición.
Asumíos estos presupuestos, particularmente nos templos del
saber que son les universidaes, aportó’l momentu d’aplicalos de forma práutica,
y eso fízose de la mano de los conseyos y comités encarregaos de velar pola
aplicadura de los criterios D-I-E, esto ye, diversidá, inclusividá y equidá; un
que los so valires principales vien marcáu pol acrónimu BIPOC, correspondiente
a negru, indíxena o xente de color, característiques que dan preferencia nesos,
enantes, templos de la llibertá d’opinión y pensamientu, perriba de les
capacidaes.
La exacerbación anguaño de les tensiones sociales
norteamericanes, llegaes de la mano, ente otros fenómenos sociales, de
movimientos como’l “me too”, o’l “black lives matter”, tán convirtiendo a les
universidaes en campos de caza escontra aquellos qu’osen disentir de la opinión
güei imperante, dándose’l casu d’abandonu, énte l’acosu, de figures
importantísimes del pensamientu y la docencia que se sienten hostigaes, más
allá de lo que tán dispuestes a soportar, pola intolerancia anguaño reinante.
El resultau nun puede nu ser otru que’l probecimientu intelectual de les
universidaes, daqué que recuerda enormemente a los resultaos algamaos pola
Inquisición siglos atrás. Esto ye especialmente llamativu y dolorosu nel casu
de feministes de siempres, refugantes énte l’imperiu de lo tresxénero. Ye lo
que hai.
Los valtaos d’estatues a lo llargo y ancho del mundiu anglosaxón,
y tamién n’Hispanoamérica, por motivos estremaos, van pol mesmu camín y
sollerten nidiamente de lo que mos vien. Anque la semana cabera, nuna
universidá británica, yá s’algamó un nivel inimaxinable va bien poco cola
inclusión del “1984” d’Orwell nel rexistru de llibros peligrosos pa los escolinos;
situación paradóxica pa una obra maestra qu’alerta escontra’l pensamiento
únicu, les neollingues y el totalitarismu en xeneral.
Quiciás el nuesu futuru seya “un mundiu feliz” huslianu vixiláu
pol “Gran hermanu” nuevu, o quiciabes habría que lleer a John Stuart Mill y el
so vieyu “On the liberty” pa tentar d’evitalo.
Raúl Suevos
A 28 díes vencíos de xineru de 2022
Torna en castellán en repdiv.blogspot.com
No comments:
Post a Comment