Mañana dominical rescamplante nel Muru tres díes de llovíu y tambascaes. Un sollutu, transitoriu quiciabes, nun final de primavera qu’anuncia calor braniegu nel noroeste y seca estrema en delles partes del país. Xentíu pa festexalo y, llegando a la fin, casi nel Campu Valdés, nun puedo dexar d’oyer como una madre enérxica: “Vós ya lo probaste pero sólo t’acordás de lo que querés”, con un acentu porteñu nidiu –anque verdaderamente nun distingo ente’l porteñu o l’uruguayu- sermonea a un cabezón de malpenes 80 cm, armáu de cascu y patinete, que güeya pal suelu sabiendo que lu tienen acorraláu. El pá, al llau, acierta a mediar con un “probastelo ayer pero yá no t’acuerdes”; nun asturianu amestao –l’amiestu d’asturianu y castellán que falamos la mayoría del personal n’Asturies- que recuerda un poco al lavatoriu de manes de Pilatos. Mientes los supero en direición al muelle pienso que’l culpable del llance debe ser un puestu de xelaos que la familia acababa de dexar atrás.
Esti infante pequeñín ye un ser afortunáu, anqu’él nun lo sabe entá. Tien en casa les bases pa ser políglota; y si naide lo remedia, en cuantu qu’aprobemos la cooficialidá del asturianu, va vese sometíu a una parte del currículu nesa llingua meraviosa, antigua y despreciada por dalgunos ensin conocela; anque tamién de duldosa utilidá pa la rexón nestos momentos. Esi neñu va poder presumir de plurillingüismu partiendo d’una única llingua romance, y too ello ensin controlar medianamente’l castellán. Qué futuru, Señor.
Amás, esti neñu de madre con sentíu del mandu, va poder siguir afondiando feliz nel remanamientu del patinete, puestu que, pa evita-y les presiones que supón l’esfuerciu d’aprobar asignatures, la versión cabera de la llei d’educación promovida por esa figura de dicción esmolecedora a la que tanto-y debe’l bienestar moral y mental de la mocedá de nueso, la señora Celaá, va permiti-y non sólo pasar de cursu con delles asignatures pendientes, tamién va poder presentase a la EBAU, la selectividá. Too ello, ye de suponer, pa’algamar que a la universidá aporten estudiantes d’ánimu positivu, ensin reconcomios por suspender, o con cuentes pendientes pel camín.
Que la idea ye bona amuesalo’l fechu de que, namái col so conxuru, esti añu tienense llograo records nel númberu d’aprobaos y notes algamaes nesa prueba que, en tiempos yá llonxanos, suponía l’abandonu de los estudios pa munchos estudiantes incapaces de superar esa barrera.
Quién sabe, quiciabes el nuesu infante acabe de camareru nun pub de Londres, como tantos otros antes qu’él. Ehí tamién vamos de record.
Raúl Suevos
A 20 díes vencíos de xunu de 2021
Torna en castellán en repdiv.blogspot.com
No comments:
Post a Comment