Enantes de qu’acabe’l periodu vacacional por escelencia de los españoles, lo que n’Italia nomen ferragostu, apuertanos dende va yá abondo d’años el preavisu de que depués va llegar el tiempu de tornar a la escuela. Una alerta que s’avera de la mano de una potente campaña publicitaria d’una gran cadena de distribución comercial y que, nel añu del coronavirus, tampocu quiso faltar a la cita, anque fízolo de forma tan agresiva que tevo que dar marcha atrás na so campaña ¿Érru de bultu o estudiao?
Que seya l’ámbitu comercial quien mos recuerde la proximidá del regresu a les aules diz abondo de la importancia que n’España-y damos al asuntu, y ello magar que la educación ye’l principiu pente medies el cualu una comunidá conserva y tresmite la so peculiaridá física y espiritual. Ye llícito pensar que si nun hai preocupación pola Educación, y la señora ministra del ramu nin ta nin se la espera, quier dicir que non esiste especial interés pola trescendencia de la propia sociedá a la que pertenecemos ¿Aínda esiste esa sociedá?
La Constitución otorgó-y la competencia educativa a les Comunidaes autónomes. Esto y la desdexación de responsabilidá tocantes a l’Alta inspección del Estáu dio como resultáu un potaxe que sirve pa dir tirando pero que la so sustanza y condimentos tán fuera de control a nivel nacional -anque nun seya asina pa dalgunos intereses implosionistes-, situación que’l covid-19 vieno a poner en descarnada evidencia. A la nación nun-y importa y a les sos rexones vien-yos grande.
La estructura de cualquiera sociedá sofitase y construyese sobro les lleis y normes escrites y non escrites que xunen a los sos miembros formando un tou, y si la educación ye la correa de tresmisión de los valores inherentes d’una sociedá, el preséu para formar persones meyores a la par que se caltienen les señes d’identidá d’esa cultura, entós ye posible que la fallida campaña publicitaria nun seya más qu’otru avisu de que, n’España, tamos faciendolo mui mal.
Diz el nomáu Tratáu constitucional européu nel primer párrafu del so preámbulu que s’inspira nel “heriedu cultural, relixosu y humanista d’Europa, a partir del cualu se desendolcaron los valires universales de los drechos inviolables de la persona humana…” y, desgraciadamente, los españoles nun paecemos mui preocupaos na tresmisión d’esos valires y acerbu cultural a los nuesos fíos lo que ensin dulda va facelos menos llibres, más sometios a los cuentos y enredos de bruxos y embulladores. Ye lo qu’hai.
Raúl Suevos
En Xijón a 12 díes vencíos d’agostu de 2020
Torna en castellán en repdivblogspot.com
No comments:
Post a Comment